เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อต้นเดือนกันยายน 2556 ขณะที่ดิฉันนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล

บทความวันที่ 29 ต.ค. 2556, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 9780 ครั้ง

โกอินเตอร์

            เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อต้นเดือนกันยายน 2556  ขณะที่ดิฉันนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล  ผ่าตัดหมอนรองกระดูกทับเส้นซึ่งแพทย์มีความเห็นว่าต้องนอนโรงพยาบาลประมาณ 2 สัปดาห์  ต้องการให้เราพักผ่อนเยอะๆ เครื่องมือสื่อสารทุกประเภทเลขาหรือบางทีหลานๆ จะเป็นคนรับสายและพูดคุยแทนทั้งหมด ช่วงเช้าของวันหนึ่งที่ดิฉันกำลังหลับอยู่  มีเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น เลขาเป็นคนรับสาย และรายงานว่ามีลูกค้าโทรมาต้องการจะคุยสายด้วย  “ก็สอบถามซิ เค้าต้องการให้ช่วยเหลืออะไร” “หนูบอกแล้วว่าพี่ไม่สบายให้ฝากเรื่องไว้แต่เขาไม่ยอมคะพี่ บอกว่าต้องการจะคุยกับพี่” “โอเคงั้นส่งมือถือมา” “สวัสดีคะ กุ้งพูดสายคะ” เสียงดิฉันยังอ้อแอ้อยู่เนื่องจากอ่อนเพลียในอาการป่วย  “ สวัสดีคะ คุณกุ้งนะคะ พี่โทรมาจากอเมริกานะคะ พี่มีเรื่องรบกวนหน่อย พอดีเพื่อนแนะนำให้มาคุยกับคุณกุ้ง   พี่อยากคุยกับคุณกุ้งเอง ขอโทษด้วยนะคะที่รบกวน” “ไม่เป็นไรคะ มีอะไรให้ช่วยคะ”  “พี่ต้องการให้ติดตามพฤติกรรมสามี เขาเป็นชาวต่างชาติคะ ตอนนี้ยังอยู่อเมริกา จะเดินทางไปเมืองไปประมาณกลางเดือน   “ได้คะมีรายละเอียดอะไรบ้าง มีเหตุอะไรจึงสงสัย” เธอเล่าให้ดิฉันฟังว่า ในขณะนั้นดิฉันเปิด speakerphone  ให้เลขาฟังเพื่อจดข้อมูล เธอเล่าว่า ได้เจอกับสามีที่เมืองไทย ซึ่งเธอไปเที่ยวกับครอบครัวที่ฝั่งลาว และได้พักที่จังหวัดอุดร ขณะเธอได้เจอสามีเป็นชาวต่างชาติซึ่งมีอายุห่างกันประมาณ 20 ปี ได้คบกันและแต่งงานกันในเวลาต่อมา เธอได้ย้ายไปอยู่กับสามีที่อเมริกาประมาณ 10 ปีแล้ว เธอได้งานทำ ที่นั่น สามีเกษียรแล้ว  สามีบอกว่าชอบเมืองไทยมาก   ชวนเธอกลับเมืองไทยปีละครั้ง  ระยะหลังเธอต้องทำงานจึงปล่อยให้สามีมาเที่ยวเมืองไทยคนเดียว ทุกครั้งที่มาเมืองสามีต้องไปพักที่จังหวัดอุดรธานี   ซึ่งสามีบอกชอบบรรยากาศมาก ปกติสามีจะมาเมืองไทยปีละหน ระยะหลังเริ่มเพิ่มความถี่ เป็น 2 ครั้งต่อปี  ปีสองปีมานี้ หนักเลย มาเมืองไทยปีละ 4 ครั้ง เช่าโรงแรมนอนครั้งละประมาณ 2 เดือน  แล้วกลับอเมริกา เธอไม่ได้คิดสงสัยอะไรในตัวสามี เพราะโรงแรมที่สามีไปพักเธอก็รู้จักดี  และอีกอย่างสามีก็แก่แล้ว   สาเหตุที่โทรมาหานักสืบกุ้ง ก็เพราะเธอเห็นสลิปร้านอาหารที่เมืองไทย ระบุว่า two persons   นี่คือสาเหตุต้องจ้างนักสืบ  สามีจะมาเมืองไทยช่วงกลางเดือน จึงต้องการนักสืบเพื่อให้ติดตามดูประมาณหนึ่งสัปดาห์  เมื่อเธอเล่าจบดิฉันบอกให้ส่งข้อมูลพร้อมภาพถ่ายของเป้าหมายมาที่ E-mail    เธอบอกว่าครั้งต่อไปให้คุยผ่าน  Skype  ซึ่งเวลาต่างกัน 6 ชั่วโมงคงไม่สะดวก ดิฉันเลยใช้วิธีคุยผ่านทาง E-mail   เมื่อทราบสถานที่ วันเวลาเรียบร้อยแล้ว  ซึ่งดิฉันได้นอนบนเตียงคนป่วยสั่งงาน  งานนี้ได้มอบหมายให้นักสืบเอกและนักสืบต้นหอม รับภารกิจนี้ไป  ส่วนดิฉันก็ต้องหน้าที่โค้ช มือสองข้างติดสายน้ำเกลือ ยาฆ่าเชื้อพะรุงพะรัง ถึงแม้จะลุกเดินไม่ได้แต่ใจสู้  บอกตัวเองว่า “ยังไหวๆๆๆ”  เพราะลูกค้าต้องการจะติดต่อกับเราคนเดียว  ดิฉันได้กำชับนักสืบเอกและต้นหอมว่าต้องส่ง Line มารายงานดิฉันทุกระยะ  วันแรกเอกและต้นหอมไปรอเป้าหมายที่สนามบินสุวรรณภูมิ ตั้งแต่ 5 ทุ่ม ซึ่งเป้าหมายจะมาถึงประมาณเที่ยงคืนเศษ คืนนั้นทั้งคืนดิฉันไม่ได้หลับได้นอนเลย รอรายงานจากทีมงาน ซึ่งมีหลานคอยเช็คmail  ดู Line  ซึ่งหมอห้ามนักห้ามหนาอย่าลุกนั่งเด็ดขาด เพราะฉะนั้นการพิมพ์ข้อความต่างๆคงเป็นหน้าที่ของหลานคอยอ่านให้ฟัง และพิมพ์ข้อความตอบโต้ตามคำบอกของดิฉัน  ตีหนึ่งเศษ ต้นหอม Line  มาบอกว่าเห็นเป้าหมายแล้ว มีหญิงสาวอายุประมาณ 40 ปีเศษ ขับรถเก๋งมารับ และกำลังมุ่งหน้าขึ้นมอร์เตอร์เวย์      ให้นักสืบตามไปเรื่อยๆ จนกว่าจะรู้ที่พัก ตึ่งๆๆ กำลังเคลิ้มจะหลับแล้วเชียว  เสียง Line ดัง  “นิ๊กๆ” ดิฉันเรียกหลานให้ตื่น บอกดู Line  ซิใครส่งมา  ต้นหอมคะ ส่งมาบอกว่า ตอนนี้ถึงสระบุรีแล้ว จะให้ตามไปมั้ย  ตอบไปเลยถึงไหนถึงกัน  หลังจากนั้นดิฉันก็หลับไป ตื่นเช้ามาดู Line    เอกและต้นหอม รายงานมาทุกระยะ บอกว่าถึงขอนแก่นแล้ว  เป้าหมายไม่แวะนอนที่ไหน แวะแต่ปั้มน้ำมันเท่านั้น ง่วงจะตายอยู่แล้ว (นักสืบบ่นมาใน Line)  ช่วงบ่ายต้นหอมรายงานว่าเป้าหมายพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดร  ซึ่งมีสาวคนที่ไปรับสนามบินพักด้วยกัน  ดิฉันได้ส่งรายงานพร้อมภาพถ่ายที่นักสืบส่งมา ส่งต่อให้ลูกค้าทราบทันที   เธอตอบมาว่า หญิงคนนี้คนเห็นในเฟสบุ๊คของสามี มีชื่อชื่อและนามสกุลด้วย เธอให้เช็คประวัติ  เธอเขียนบอกมา  มีหมอนวดคนหนึ่งอยู่แถวสีลมที่สามีไปนวดประจำแต่ไม่แน่ใจว่าคนนี้หรือไม่  ดิฉันส่งข้อความให้ต้นหอมดูความเคลื่อนไหวเป้าหมาย และเก็บหลักฐานให้ครบ 7 วันตามที่เธอจ้าง  “เป้าหมายออกไปเดินซื้อของกันในห้าง เดินกอดเอวกันด้วยพี่ ผู้หญิง ผอมๆ ดำ สตอเบอรี่ แรดมาก  เย็นๆ ชอบออกมานั่งทานเบียร์ที่บาร์ กลางวันไม่ออกเลยคลุกอยู่แต่ในห้อง” ต้นหอมรายงานมาแบบนั้น  ส่วนดิฉันได้ตรวจสอบประวัติของหญิงคนนี้    หล่อนมีสามีและลูกสองคน บ้านอยู่ที่จังหวัดหนองคาย หล่อนมีบ้านที่อุดร อีกหลัง ดิฉันสั่งให้นักสืบเอกไปหาข้อมูลเพิ่มเติม ได้ข้อมูลว่า หล่อนมีสามีเป็นฝรั่ง แต่นานๆจะมาพักซักครั้ง  บ้านนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่  นอกจากนี้เอกยังได้ไปหาข้อมูลที่บ้านหล่อนจังหวัดหนองคาย  พบสามีและลูกของหล่อนอีกสองคน อยู่บ้านหล่อนบอกทางบ้านไว้ว่าไปทำงานกับเพื่อนที่ภูเก็ต  นักสืบไม่ได้แสดงตัวแต่อย่างไร  แสดงว่าหล่อนโกหกทางบ้าน  ข้อมูลทุกอย่างดิฉันได้รายงานไปทาง E-mail   เธอตอบกลับมา “ กูว่าแล้วไอ้แก่ ทำไมมึงถึงได้ไปเมืองไทยบ่อยนัก  เป็นควายให้เขาหลอกอยู่ได้”  เธอบอกว่ามาเมืองไทยใช้เงินไปครั้งละประมาณสองแสนสามแสนบาท เธอไม่รู้จะจัดการเรื่องนี้อย่างไร ที่เธอมาอยู่เมืองนอกได้งานทำก็เพราะแต่งงานจดทะเบียนกับสามี กฎหมายที่เมืองนอกแรงมาก ถ้ามีหลักฐานฟ้องร้องฝ่ายชายหมดตัวแน่   เธอขอบคุณดิฉันและทีมงานที่ทำงานให้จริง ไม่หลอกลวงเธอ เพราะเพื่อนเธอเคยถูกนักสืบหลอกมาแล้ว เก็บเงินไปแล้วไม่ทำงาน เธอบอกว่าถ้ามีเพื่อนมีปัญหาครอบครัว จะแนะนำนักสืบกุ้ง    เรื่องราวนี้จะจบอย่างไรนั้นไม่ทราบเพราะตรงนี้หมดภารกิจของนักสืบกุ้งและทีมงานแล้วคะ    มีปัญหาปรึกษาได้คะ!็น็็็าาสา