เห็นชื่อเรื่องแล้วอย่าคิดว่าเป็นหนังจีนนะคะ แต่รับรองงานนี้ขำกลิ้งแน่ค่า..งานนี้เหมือนจะง่ายมาก  ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำ.เป็นลูกค้าต่อเนื่องเลยทีเดียว ผู้ว่าจ้างเป็นชาวต่างชาติ ประเทศอิสราเอล  พูดภาษาไทยไม่ได้ เราต้องสื่อสารผ่านล่ามค่ะ  บอกตง!   ฟังสำเนียงไม่ได้เลยล่ะ ผู้ว่าจ้างสามีเป็นนักธุรกิจ ภรรยาเป็นแม่บ้าน ปกติจะใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ มาเมืองไทยเป็นครั้งคราว ซึ่งเขาและเธอมีปัญหาที่กำลังทำเรื่องฟ้องหย่ากัน  ภรรยาบอกชอบเมืองไทย ขอมาเที่ยวเมืองไทย สามีเกิดความระแวง เพราะกำลังมีเรื่องฟ้องร้องกันอยู่ มาเมืองไทยแอบมติดต่อใครหรือไม่ งานนี้เขามอบหมายให้เป็นหน้าที่ของนักสืบ  คราวนี้เธอจะมาพักที่เมืองไทย 3 วัน  พักโรงแรม 5 ดาว ย่านสุขุมวิท เราเสนอให้เขาออกค่าโรงแรมให้ทีมงานนักสืบ พักที่เดียวกับเธอ เพื่อจะได้เกาะติดสถานการณ์ แต่เขาไม่โอเค เพราะค่าโรงแรมค่อนข้างสูง  ไม่เป็นไรอาศัยตามล๊อปบี้ไปก่อนแล้วกัน  เธอมีจุดเด่นรูปปร่างสูงใหญ่ ท้วม ผิวขาวมาก ผมยาว มองแป๊ปก็รู้ว่าใช่  เธอเป็นอิสลาม จะแต่งใส่ชุดยาวปกปิดมิดชิด แต่ไม่คลุมหน้า  เราพอทราบข้อมูลว่าเธอจะมีรถตู้ที่เรียกใช้บริการเป็นประจำ เวลาออกไปข้างนอก วันแรกของทีมงานที่เฝ้าตั้งแต่เที่ยง จนบ่ายสามไม่เห็นแม้แต่เงา ก็เลยสวมรอยโทรไปรถตู้ทำทีจะใช้บริการ วันนี้ไม่ว่างมีลูกค้า พาลูกค้ามาเที่ยวเมืองทอง คงเป็นใครไม่ได้คงเป้าหมายชั้นแน่  ทีมงานดิฉันรีบบึ่งรถไปเลย เมืองทอง “เจ้..จะหายังไงเนี่ย คนเยอะขนาดนี้” ทีมงานเรียกดิฉันว่า “เจ้” ตอนแรกก็เรียกพี่ดีๆ พอมันเครียดหาเป้าหมายไม่เจอ เรียกเจ้เลย  “คนแยอะหาให้ตายก็ไม่เจอหรอก แถมยังไม่เคยเห็นหน้าด้วย ก็ช่วยกันหารถตู้ซิ เขาจอดที่ไหนกัน”  เอ่อจริงครับ! งั้นผมแบ่งกันหารถตู้ก่อนครับ  หายไปพักใหญ่ “เจอแล้วครับ...””อะไร” รถครับรถตู้ ตอนนี้ผมประกบอยู่ ให้ได้อย่างนี้ซิ ...เวลาผ่านไปเกือบ 17.00 น. มีรายงานว่าเป้าหมายหญิงมาขึ้นรถแล้วกำลังติดตาม ในทุกระยะ  ดิฉันก็มีหน้าที่ส่ง Line รายงานลูกค้าด้วย โดยผ่านล่าม เธอยังไม่กลับเข้าที่พัก ไปเดินช้อปปิ้งต่อที่แพทตินั่ม ประตูน้ำ ขึ้นชั้นนี้ลงชั้นนั้น ไม่ได้อะไรสักอย่าง เพราะเสื้อผ้าไซร์เธอคงหายากมาก  เพชรซี่ นักสืบอาวุโส หนึ่งในทีมงานเดินขาลากเลย หล่อนบอกปล่อยละนะ เดินไม่ไหว แก่แล้ว ขอเฝ้ารถดีกว่า เธอเดินเสร็จไปนั่งร้านอาหารมีหญิงวัยเดียวกันมานั่งดืมน้ำด้วย คุยกันสักพักก็แยกย้ายไปกลับ เธอนั่งรถตู้กลับโรงแรม จบภารกิจวันนี้ ทีมงานกลับบ้านนอน วันต่อมากิจกรรมเธอก็ออกเดินห้างสรรรพสินค้าเดินเลือกสินค้า กลับที่พัก ซึ่งสามีสงสัยว่าเธอจะแอบนัดเจอใครที่เมืองไทยหรือไม่    ตั้งแต่ติดตามมาก็ไม่เห็นนะ ทำงานครบหมดภารกิจเรา เพราะสามีเธอจะมาเมืองไทยเช่นกัน หลังจากนั้นผ่านไปหลายเดือน ได้รับติดต่อผ่านทาง   Line ว่าต้องการให้ติดตามพฤติกรรมเธออีกประมาณ 3 วัน  ซึ่งคราวนี้สามีเธอเช่าโรงแรมให้อยู่ แต่ไม่ใช่ที่เดิม ต้องการดูความเคลื่อนไหวเหมือนเดิม ซึ่งเรื่องหย่ายังไม่เรียบร้อย คราวนี้ผู้ว่าจ้างขอเข้ากลุ่ม Line ด้วย ซึ่งทุกคนต้องรายงานเป็นภาษาอังกฤษ แม้กระทั่งทีมงาน เพราะล่ามไม่อยู่เดินทางไปต่างประเทศ  ครั้งนี้ได้จัดทีมงานชุดใหม่ไปทั้งหมด 3 คน กุ๊กไก่ ส้ม นุ๊กนิ้ง  วันแรกเขาบอกให้ Start  11. 00 am ทุกคนเข้าใจ ทีมงานต้องถ่ายภาพบรรยากาศสถานที่เฝ้าเป้าหมายเข้ากลุ่มรายงานแทนการบรรยาย  ไม่มีรูปเธอแสดงว่ายังไม่เห็นเป้าหมาย บ่ายสามโมงกุ๊กไก่ ส่งภาพเธอ ผู้ว่าจ้างตอบว่า OK Thank!    ดิฉันได้แต่อ่านรายงานไม่มีตอบโต้ เพราะติดงานอื่นอยู่  เห็นว่าทีมงานกับผู้ว่าจ้างตอบโต้กันได้ก็เลย OK   วันนี้ทั้งวันตั้งแต่เป้าหมายออกจากโรงแรมเดินไปเข้าร้านกาแฟสตาร์บัค ใช้เวลาในร้านกาแฟ 5-6 ชั่วโมง หมดค่ากาแฟไปหลายแก้ว โชคดีที่มีหลายคนสลับกัน ทำไงได้แหล่ะคะ เกรงใจพนักงานอยู่เหมือนกันจะลุกออกไปก็ไม่ได้ เพราะเป้าหมายอยู่ในร้าน ต้องตีมึนต่อไป เป้าหมายเขาใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์มาก จิ๊บกาแฟ อ่านหนังสือ นั่งมองรถวิ่งผ่านไปมาคิดอยู่ใจว่า ตั้งแต่ทำงานมา งานนี้ง่ายมากนั่งอยู่แต่ในสตาร์บัค แต่ติดอยู่นิดหน่อยด้วยว่าสมัยนี้เทคโนโลยีมันรวดเร็ว เวลารายงานก็ใช้แอปไลน์ เป็นตัวสื่อ ก็งานนี้ผู้ว่าจ้างชาวต่างชาติ อยู่ในกลุ่มด้วย  รายงานต้องเป็นภาษาอังกฤษ งานเข้าสิคะ นักสืบไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษ แค่คำว่าสุขุมวิท ยังต้องใช้googel แปลภาษาช่วย ใกล้เวลาปิดร้านเธอหิ้วกระเป๋าเดินเข้าโรงแรม ทีมงานเงียบ “back to hotel “ เจ้..เขียนง่ายจัง กำลังให้ Google  แปลอยู่เลย..555” อ้าว จะคิดมากทำไม เขียนแค่นี้เขาก็เข้าใจแล้วว่ากลับเข้าโรงแรม  ทีมงานขำใหญ่ กำลังว่าจะเขียนภาษาอังกฤษ รายงานยังไงดี ..วันนี้ไม่มีอะไร พรุ่งนี้ start เวลาเดิม เวลาใกล้เคียงเมื่อวานเธอหิ้วกระเป๋าถือใส่หนังสือ และกระเป๋าสะพายข้างออกจากโรงแรม เดินมาที่ร้านกาแฟสตาร์บัค เหมือนเดิม เธอคงชอบร้านมากเลย สั่งกาแฟแก้ว หยิบหนังสือมาอ่าน เล่นโทรศัพท์ นักสืบกำลังให้ google แปลภาษาเพื่อรายงาน เธอลุกพรวดพ่าน หิ้วกระเป๋าเดินออกไป กุ๊กไก่ตกใจ รีบลุกตามไป เธอรีบเดินกลับเข้าโรงแรม ไม่ถึง10นาทีเธอเดินออกมาอีก วนไปวนมาแถวหน้าโรงแรม สักพักก็รีบเดินกลับเข้าไปในโรงแรมอีก เดินไปที่ lobby  งานเข้าเปล่าว่ะเนี่ย!  รู้ตัวมั้ยนะ  เธอนั่งอยู่ที่หน้า lobby มองออกมาข้างนอก สักพักมีรถแท็กซี่ ขับมารับเธอออกไป ด้วยที่ว่าโรงแรมไม่สามารถที่จะจอดแถวนี้ได้ ส้มต้องวิ่งไปเอารถที่ลานจอดด้านบน ทำไงดี เธอไปแล้ว  กุ๊กไก่ตัดสินใจวิ่งวิ่งตามรถแท๊กซี่ที่เธอนั่งไปก่อนทันไม่ทันค่อยว่ากัน ส่วนนุ๊กนิ๊งกระโดดขึ้นกับส้ม กว่าส้มจะวนลงจากลานจอดได้ แถมติดไฟแดงอีก กุ๊กไก่วิ่งตามแท๊กซี่ไปสายตาก็มองหาวินมอเตอร์ไซค์ก็ไม่มีเลยสักคัน ฝนก็ตก จะโบกแท๊กซี่คันอื่นก็กลัวจะตามไม่ทัน เอาว่ะ วิ่งอย่างเดียว วิ่งตามรถไปเรื่อยๆ จะเหนื่อยมากหน่อยก็ตรงสี่แยกไฟแดงพอไฟเขียวปุ๊บรถที่เป้าหมายนั้งเหยียบยาวไปนู้นแล้ว วิ่งสุดชีวิต รถของส้มกับนุ๊กนิ๊งก็ไม่ถึงสักที กุ๊กไก่วิ่งตั้งแต่สุขุมวิท23 จนถึง เซ็นทรัลชิดลม เหนื่อยก็เหนื่อย ยังจะต้องไปเดินห้างตามเธออีกกว่าหาย เพราะทีมงานยังมาไม่ถึง ที่นั่งก็ไม่มี เธอเดินลั้นล้าเสร็จก็เดินกลับมาขึ้นรถไฟฟ้าบีทีเอสคะ วันนี้รถยนต์ช่วยอะไรไม่ได้เลย กุ๊กไก่บอกเอาว่ะ อีกนิดเดียวก็จะจบภารกิจแล้ว รถไฟฟ้ามาเธอรีบวิ่งเข้าประตู ทีมงานเองไม่ต้องพูดถึงคะ วิ่งหน้าตั้งเลยคะ เป้าหมายกลับเข้าโรงแรม กุ๊กไก่บอกว่ายิ่งกว่าวิ่ง สู้ ฟัด ซะอีก งานนี้เลยให้เธอ วิ่ง ไล่ ฟัด เป็นฉายาใหม่ของกุ๊กไก่เลยค่า  งานสืบฟังแล้วเหมือนจะง่ายมาก แต่ทำกันเข้าจริงไม่ง่ายเลยคะ ต้องมีความอดทนสูงมาก เหมือนนักสืบกุ้งผ่านร้อนหนาวมาเยอะ ทำงานยากกว่านี้ก็มีคะ แต่ทุกอย่างอยู่ใจเรา ทำงานกันอย่างเต็มที จริงใจกับลูกค้า ไม่ว่าจะเป็นคนไทยหรือชาวต่างชาติเราบริการด้วยใจค่ะ มีปัญหาปรึกษานักสืบกุ้งได้ค่ะ!