จาก พรบ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 มาตรา 23

บทความวันที่ 27 ม.ค. 2557, 00:00

มีผู้อ่านทั้งหมด 8565 ครั้ง

เวลาในการทำงาน

           จาก พรบ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541  มาตรา 23 ให้นายจ้างประกาศเวลาทำงานปกติให้ลูกจ้างทราบ โดยกำหนดเวลาเริ่มต้นและเวลาสิ้นสุดของการทำงานแต่ละวันของลูกจ้างได้ไม่เกินเวลาทำงานของแต่ละประเภทงานตามที่กำหนดในกฎกระทรวง แต่วันหนึ่งต้องไม่เกินแปดชั่วโมง ในกรณีที่เวลาทำงานวันใดน้อยกว่าแปดชั่วโมง นายจ้างและลูกจ้างจะตกลงกันให้นำเวลาทำงานส่วนที่เหลือนั้นไปรวมกับเวลาทำงานในวันทำงานปกติอื่นก็ได้ แต่ต้องไม่เกินวันละเก้าชั่วโมงและเมื่อรวมเวลาทำงานทั้งสิ้นแล้ว สัปดาห์หนึ่งต้องไม่เกินสี่สิบแปดชั่วโมง เว้นแต่งานที่อาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพและความปลอดภัยของลูกจ้างตามที่กำหนดใน กฎกระทรวงต้องมีเวลาทำงานปกติวันหนึ่งไม่เกินเจ็ดชั่วโมง และเมื่อรวมเวลาทำงานทั้งสิ้นแล้วสัปดาห์หนึ่งต้องไม่เกินสี่สิบสองชั่วโมง
            คำถาม ถ้านายจ้างขอให้ทำงานวันละ 9 ชม.ได้หรือไม่ เพราะยังไม่เกินสี่สิบแปดชั่วโมงต่อสัปดาห์ และการที่นายจ้างจะใช้เวลาการทำงานที่เกินว่าแปดชั่วโมงต่อวันหรือสี่สิบชั่วโมงต่อสัปดาห์ เป็นเงื่อนไขในการขึ้นเงินเดือนได้หรือไม่


คำแนะนำสำนักงานทนายความ ทนายคลายทุกข์
            1.หากการทำงานเมื่อรวมเวลาทำงานทั้งสิ้นแล้วสัปดาห์หนึ่งไม่เกิน 48 ชั่วโมง โดยลูกจ้างลงทำงานวันละ 9 ชม. ตามที่นายจ้างขอ ก็สามารถกระทำได้ไม่ขัดต่อ พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 23
           2.นายจ้างสามารถใช้เงื่อนไขเวลาการทำงานปกติที่เกินชั่วโมงทำงานในแต่ละวันหรือสัปดาห์ เป็นเงื่อนไขหรือหลักเกณฑ์กับปรับขึ้นอัตราค่าจ้างได้ ไม่มีกฎหมายจำกัด ห้ามนายจ้างแต่อย่างใด