1. ฟ้องเท็จเป็นเรื่องเท็จ  "ในการกระทำอันเป็นองค์ประกอบความผิด"

บทความวันที่ 1 ก.ค. 2561, 13:58

มีผู้อ่านทั้งหมด 824 ครั้ง

ความแตกต่างระหว่างฟ้องเท็จกับเบิกความเท็จ

             1. ฟ้องเท็จเป็นเรื่องเท็จ  "ในการกระทำอันเป็นองค์ประกอบความผิด" เช่น ผู้กระทำ การกระทำ วัตถุแห่งการกระทำ
             2. เบิกความเท็จเป็นเรื่องเกี่ยวกับคำเบิกความซึ่งเป็นเท็จในข้อสำคัญในคดี อาจจะเกี่ยวกับผู้กระทำหรือวัตถุแห่งการกระทำก็ได้
ข้อสำคัญในคดี ต้องเป็นข้อสำคัญในคดีอย่างแท้จริง ถึงขนาดมีผลทำให้แพ้ชนะคดีกันได้
อ้างอิงฎีกาที่ 4498/2539 ฎีกาที่ 558/2548
#ทนายคลายทุกข์
ปรึกษากฎหมายกับ ทนายความ ทนายคลายทุกข์โทร.029485700,081-6161425

คำพิพากษาศาลฎีกาที่้อ้างอิง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4498/2539
            การที่โจทก์ฟ้องจำเลยในฐานะผู้จัดการมรดกของซ. เป็นคดีแพ่งให้ชำระเงินตามเช็คที่ซ. ได้สั่งจ่ายให้โจทก์ไว้ก่อนถึงแก่กรรมเป็นกรณีที่ศาลจะพิจารณาและวินิจฉัยในประเด็นสำคัญแต่เพียงว่าซ. เจ้ามรดกนำเช็คพิพาทไปแลกเงินสดจากโจทก์และยังไม่ได้ชำระหนี้ตามเช็คและซ. จะต้องรับผิดชำระหนี้ตามเช็คหรือไม่เท่านั้นดังนั้นในส่วนที่เป็นทรัพย์มรดกของซ.ที่จะต้องรับผิดต่อโจทก์มีอยู่แค่ไหนเพียงใดย่อมเป็นอีกขั้นตอนหนึ่งในชั้นบังคับคดีแม้ข้อความที่จำเลยเบิกความตอบคำถามค้านของโจทก์เกี่ยวกับทรัพย์มรดกของซ. จะเป็นความเท็จหรือไม่ก็ตามก็มิได้ทำให้ผลแห่งคดีเปลี่ยนแปลงไปและในคดีดังกล่าวศาลก็มิได้หยิบยกเอาคำเบิกความของจำเลยมาวินิจฉัยให้เป็นผลแพ้ชนะคดีคำเบิกความของจำเลยจึงไม่เป็นข้อสำคัญในคดีจำเลยไม่มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา177

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 558/2548
              ความผิดฐานเบิกความเท็จตาม ป.อ. มาตรา 177 ข้อความเท็จที่ได้เบิกความต่อศาลจะต้องเป็นข้อสำคัญในคดี ซึ่งหมายถึงต้องเป็นข้อสำคัญฝนคดีอย่างแท้จริงถึงขนาดมีผลทำให้แพ้ชนะคดีกันได้โดยเบอกคำเบิกความอันเป็นเท็จนั้น
             คดีแพ่งซึ่งโจทก์ถูก ท. ฟ้องเรียกเงินคืน ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ ท. ชนะคดีโดยอาศัยพยานเอกสารในคดีเป็นสำคัญ ส่วนคำเบิกความของพยานบุคคลเพียงแต่นำมารับฟังประกอบพยานเอกสารเท่านั้น และวินิจฉัยว่าพยานหลักฐานของโจทก์มีน้ำหนักมากกว่าโดยมิได้นำคำเบิกความของจำเลยมาเป็นข้อวินิจฉัยให้มีผลเป็นการแพ้ชนะกัน ข้อความที่จำเลยเบิกความจึงไม่ใช่ข้อสำคัญในคดีไม่อาจลงโทษจำเลยในความผิดฐานเบิกความเท็จได้