เมียพี่....มีชู้
คำถามยอดฮิตเวลาสื่อมวลชนสัมภาษณ์ คำถามหนึ่งที่ลืมไม่ได้คือ ชายหรือหญิงที่จ้างสืบมากกว่ากัน คนทั่วไปมักจะคิดว่า “ผู้หญิงซิ” เพราะผู้ชายเจ้าชู้ชอบมีเมียน้อย ..หารู้ไม่ หญิงก็เจ้าชู้ไม่แพ้ชายเลย ดิฉันในฐานะนักสืบทำงานมาประมาณ 18 ปี ได้รับฟังปัญหาเรื่องครอบครัวเยอะจนชิน ถือเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว สังคมไทยมักรับไม่ได้ถ้าหญิงไปมีชู้ ท่านลองอ่านเรื่องนี้ดูนะคะว่า ปัญหาหรือสาเหตุเกิดจากใคร? ชายหนุ่มวัย 40 ปี มาหานักสืบ เล่าข้อมูลให้นักสืบฟัง ภรรยาเปิดร้านขายเสื้อผ้าที่ประตูน้ำ “เมียผมเป็นคนผิวขาว สูงหุ่นดี” อยู่กินกันมา 7 ปี มีบุตรสองคน คนโต 5 ขวบ คนเล็ก 3 ขวบ “ผมอยากเห็นเมีย มีหน้าตาทันสมัย จึงให้เงินเธอไปเสริมนม เสริมจมูก” เธอทำมาแล้วสวยเทียบกับดาราเลย (สามีเล่าอย่างภาคภูมิใจ) ในขณะที่เรานั่งสนทนากัน ดิฉันถามหลายเรื่องจนได้ความว่า ตัวสามีเอง ก็เป็นคนชอบเที่ยวอาบ อบ นวด เป็นชีวิตจิตใจ ภรรยารู้ก็รับปากว่าจะเลิก ตอนหลังเธอคงเอือมระอา ไม่บ่นว่าอะไร แรกๆ ไม่มีปัญหาอะไร ความสัมพันธ์ทุกอย่างดีเหมือนเดิม ระยะหลังภรรยาเริ่มออกอาการรังเกียจ เวลาจะมีความสัมพันธ์ด้วย ภรรยาก็มีข้ออ้าง บ่ายเบี่ยง จะเริ่มกลับดึก วันหยุดก็ไม่อยู่กับลูก อ้างว่าต้องไปเช็คสต๊อก โทรศัพท์ไปหาก็ไม่รับสาย
เวลาผ่านไปซัก 2 ชั่วโมง ก็จะโทรกลับมาบอกว่าติดงาน แต่เสียงปลายทางมันเงียบมาก (เขาเริ่มจับผิดเมีย) “พฤติกรรมที่ผมเคยเป็นผมเลิกแล้ว ยอมปรับปรุงตัวใหม่” บางครั้งผมจะหลับนอนด้วย เธอก็แกล้งทำเป็นคล้อยตาม แต่”ผมเป็นชายก็พอเดาออก” “เราเคยทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งเธอก็บอกว่าไปทำงานๆ ผมเลยบอกกับเธอว่า “มึงทำสวยมา มึงไปให้ใครเอา ทำไมไม่ให้กูเอา กูเป็นคนจ่ายเงินนะเฟ้ย...” (แหม่..มีกำเริบบุญคุณซะด้วย!) เล่าไปเล่ามา เขาถามดิฉันว่า “คุณกุ้งคิดว่าเมียผมมีชู้หรือเปล่า ” (พอๆ กันละมั้ง ดิฉันคิดในใจ) จะให้นักสืบตอบคำถามแบบหมอดู..หมอเดา คงไม่หรอกมั้งค่ะ “ต้องติดตามพฤติกรรมดูก่อนค่ะ” จากประสบการณ์ก็ดูมีเค้าบ้าง? อาการน่าเป็นห่วง ประเภทรังเกียจสามี ไม่ชอบรับโทรศัพท์ แบบนี้น่าสงสัย งานนี้เขาเลยมอบหมายให้ดิฉัน ติดตามดูพฤติกรรมภรรยา ซึ่งเราก็จะเลือกเฉพาะวันที่มีเหตุสงสัย โดยเฉพาะวันหยุดที่ชอบหายไปตั้งแต่เช้ายันเที่ยงคืน
เมื่อรับข้อมูลชำระค่าบริการกันเรียบร้อยแล้ว ก็นัดวันทำงานกันเลย เขานัดให้เราไปดักที่หน้าหมู่บ้านใกล้ป้อมยามในเช้าของวันเสาร์ ซึ่งดิฉัน “ นักสืบกุ้งพร้อมน้องนุช” งานนี้ต้องใช้ผู้หญิงทำงาน เพราะว่าเวลาเดินตามไปในสถานที่ต่างๆ จะได้กลมกลืนกัน ขืนให้ชายหน้าตาเหี้ยมมาเดินคงคิดว่าจะไปปล้นซะมากกว่า ..หกโมงเช้า เราถึงหน้าหมู่บ้านตามนัด เพื่อรอโทรศัพท์จากผู้ว่าจ้างจะโทรมาบอก ...ในซอยหน้าหมู่บ้านก็แคบ จอดรถยากมากเลย เช้าๆไม่เท่าไหร่ คนยังไม่ออกจากบ้าน พอสายหน่อยคนในบ้านแถวนั้นเริ่มออกมาหาของกิน รถเข็นเข้ามาขายตลอด เราก็หิวนะ กินของเก่าที่เหลือเมื่อคืนไปก่อนแล้วกันเรา ป่านนี้จะสิบโมงเช้าแล้ว ยังไม่มีสี่แววเป้าหมายจะออกจากบ้านเลย ไม่กล้าโทรเข้าไปสอบถามเกิดเขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่แผนแตกอีก “ซวย” รอไปก่อนแล้วกัน
เวลาผ่านไปถึงเที่ยง เป็นไงเป็นกันโทรไปถามดีกว่า จะเอาไง “ฮัลโหลๆ ครับ” เสียงปลายทางรับสาย “เป้าหมายจะออกหรือยังคะ” “วันนี้ยกเลิกไปก่อนครับ แม่ยายไม่สบาย เราต้องเดินทางไปเชียงรายกันวันนี้..เดี๋ยวกลับมาผมจะโทรบอกนะครับ” แผนล้มซะงั้น “เรากลับกันนุช วันนี้เป้าหมายไม่ว่าง เราไปหาอะไรกินกันดีกว่า เขาจะแจ้งมาอีกที” ในคืนวันอาทิตย์ผู้ว่าจ้างโทรหาดิฉัน บอกว่าแอบดูโทรศัพท์ของเมียมีข้อความส่งถึงใครคนหนึ่ง “คิดถึงที่รัก” เมื่อวานมันไม่ยอมผม..วันนี้ผมจะข่มขืนมัน (เอ้ย! เอางี้เลยเหรอ ข่มขืนเมียก็ผิดกฎหมายนะเพ่! ถ้าเมียไม่ยอม) บ้าไปแล้วอะป่าว...เวลาผ่านหนึ่งสัปดาห์ เขาโทรมาบอกว่า เช้าวันเสาร์เหมือนเดิมนะ ดิฉันนัดแนะกับนุชเรียบร้อย ไปตามเวลาเป๊ะเลย เวลา 08.00 น. มีโทรศัพท์ มาบอกเป้าหมายกำลังจะออกจากบ้าน ใช้รถเก๋ง ฮอนด้าสีดำ ทะเบียน-xxxx กรุงเทพ ไม่ถึงสิบนาที รถคันที่บอกผ่านหน้าเราสองคนไป ดิฉันสตาร์ทเครื่องยนต์ตามไปห่างๆ เพราะเธอขับรถไม่เร็ว ออกจากบ้านย่านบางแค มุ่งหน้าถนนพระราม 2 ผ่านไปทางเพชรเกษม “พี่กุ้งประตูน้ำไปทางนี้เหรอ” นุชถาม “ก็ไปได้หลายทางอ่ะนะ” “เป็นพี่คงไม่ใช้ทางนี้หรอกมันอ้อม” เธอแวะเติมน้ำมัน เราก็ทำทีเข้าซื้อของที่ซุบเปอร์มาเก็ต เธอขยับเราก็ตามไปเรื่อยๆ เธอเข้าไปจอดรถที่คอนโดแห่งหนึ่ง แถวเพชรเกษม... จอดรถนิ่งที่ลานจอดไม่ยอมลงรถเวลาผ่านไป 20 นาทีมีรถยี่ห้อฮอนด้า CRV สีดำ เข้ามาจอดข้างๆ เห็นเป้าหมายหญิงลงจากรถก็เดินสะพานกระเป๋าถือไปขึ้นด้านซ้ายข้างหน้า.. เรายังไม่เห็นว่าใครขับหญิงหรือชายเพราะฟิล์มมืดมาก เราขับตามไปและไม่ลืมโทรรายงานผู้ว่าจ้างด้วย “บอกเส้นทางผมหน่อยจะตามไป” “แต่เรายังไม่รู้ว่าเป็นใครนะพี่” “ไม่เป็นไรตามไปก่อน” รถเป้าหมายเข้าไปในปั๊มน้ำมัน ปตท. คนขับลงจากรถพร้อมหญิง เราเห็นเป็นชายหน้าตาดี อายุประมาณ 30 ปีเศษ ทั้งสองเข้าไปในร้านจิฟฟี่ ซื้อขนม น้ำ ของกินเยอะเลย (ยังกะจะไปปิ๊กนิ๊กงั้นแหล่ะ) โทรรายงานผู้ว่าจ้างตลอด หลังจากออกจากปั๊มน้ำมัน ทั้งคู่เข้ารีสอร์ทที่เพชรเกษม 14 ซึ่งรีสอร์ทแห่งนี้ดิฉันคุ้นเคยมาก มาจับกิ๊กที่นี่หลายคู่แล้ว ทางหนีที่ไล่ไม่ต้องห่วง ทั้งสองเลือกห้องด้านล่าง ซึ่งมีที่จอดรถเข้าซองหน้าห้องได้เลย ..ทราบเบอร์ห้องแล้ว โทรแจ้งผู้ว่าจ้างทราบว่าจะเอาไงต่อ “ผมกำลังไป..ใกล้ถึงแล้ว” “ รอข้างนอกก่อนมั้ยให้ผ่านไปซักครึ่งชั่วโมงค่อยเข้าไป” ..เขาพูดด้วยความโมโห “ผมไม่ให้มันเอาหรอก” (หึงหรือโกรธว่ะเนี่ย) ดิฉันจอดรถรอที่ทางเข้ารีสอร์ท ไม่นานผู้ว่าจ้างมาถึง ดิฉันบอกรายละเอียดเกี่ยวกับสถานที่แล้ว “งั้นพี่เข้าไปเองนะ เราจะถ่ายรูปให้ แต่ยังงัยอย่าให้ถึงตายนะพี่ เราจะซวยไปด้วย” ผู้ว่าจ้างไปติดต่อขอกุญแจห้องแต่พนักงานไม่ให้ จึงเดินไปเคาะหน้าประตู เคาะอยู่นานเงียบไม่ออก เคาะไปตะโกนไปด้วย เอะอะโวยวาย จนห้องข้างออกมาดู พนักงาน รปภ. รู้หมด ดิฉันให้นุชนั่งในรถรอถ่ายรูปตอนที่เขาออกจากห้องกัน ส่วนดิฉันเดินอ้อมไปอีกทาง เห็นรปภ.ชี้ๆ “อะไรพี่” ยามบอกโน้นกำลังปีนหน้าต่าง ด้านหลังมีหน้าต่างสูง เต็มไปด้วยพุ่มไม้หลังห้องอยู่ระหว่างอีกอาคารหนึ่ง พอชายชู้กระโดดหน้าต่างได้ วิ่งทุลักทุเลออกไป ดิฉันรีบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายทันที ชายชู้วิ่งกระหืดหระหอบไปหน้ารีสอร์ท ไปเรียกแท็กซี่ขึ้นหนีไป ส่วนที่ห้องเป้าหมายหญิงเปิดประตู ผู้ว่าจ้างเข้าไปก็ไม่เจอชายชู้แล้ว ส่วนเมียก็ท้าเลิก “ จะเลิกก็เลิก” ผู้หญิงขับรถออกจากรีสอร์ททันที ไม่สนใจ ส่วนสามีก็กำลังงงกับเหตุการณ์อยู่ .. ดิฉันออกจากที่เกิดเหตุทันทีเช่นกัน ไม่อยากมีส่วนร่วมมากกว่านี้ ผู้ว่าจ้างโทรมาขอรูปภาพจากดิฉัน “เดี๋ยวจะจัดการส่งให้คะ” ผู้ว่าจ้างเดินทางกลับถึงบ้าน ปรากฏว่าเมียมาขนข้าวของเสื้อผ้าจำเป็นหนีไปแล้ว ...ไม่ทันเธอหรอก หนีไปแล้ว ปล่อยให้สามีนั่งทำใจอยู่...เฮ้ย! ปลงซะ เหตุที่เกิดนี้ไม่รู้จะโทษใคร ฝ่ายสามีก็เป็นคนชอบเที่ยวมาก่อน ส่วนเมียก็คงอยากจะแก้เค้นมั่ง ..ก็สังคมไทยไม่ยอมรับซิคะ ถ้าหญิงมีชู้ ไม่ว่าจะเกิดจากปัญหาอะไรก็ตาม ..สังคมรู้ก็ประณามแล้วละคะ ทางออกที่ดี มีปัญหาควรหันหน้าพูดคุยกันดีกว่านะคะ มีปัญหาปรึกษานักสืบกุ้งคะ