รถหาย รถติดไฟแนนซ์ ผู้เช่าซื้อไม่ต้องรับผิด
คำพิพากษาฎีกาที่ 855/2567
รถยนต์ที่โจทก์ให้จำเลยเช่าซื้อสูญหายไปโดยไม่ใช่ความผิดของจำเลย และตามสัญญาเช่าซื้อกำหนดให้จำเลยรับผิดเฉพาะเบี้ยปรับค่าธรรมเนียมหรือค่าใช้จ่ายใดๆ ในการทวงถามหนี้ค่าเช่าซื้อ ค่าภาษีมูลค่าเพิ่มคงเหลือ ทั้งนี้เพียงเท่าที่ผู้ให้เช่าซื้อได้จ่ายไปจริงโดยประหยัดตามความจำเป็นและมีเหตุผลอันสมควร แม้เบี้ยปรับเป็นค่าเสียหายอย่างหนึ่งแต่มีลักษณะเป็นค่าเสียหายที่คู่สัญญาได้ตกลงกันไว้ล่วงหน้าให้ชดใช้แก่กันเมื่ออีกฝ่ายไม่ชำระหนี้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 379 ซึ่งตามสัญญาเช่าซื้อได้กำหนดรายละเอียดของค่าเบี้ยปรับว่า ได้แก่ เบี้ยปรับของค่าเช่าซื้อที่ผิดนัด และเบี้ยปรับของค่าใช้จ่ายที่ผู้ให้เช่าซื้อได้ชำระเรียกเก็บแทนผู้เช่าซื้อโดยผู้เช่าซื้อต้องชำระในอัตราเท่ากับอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงต่อปีบวกร้อยละ 3 ต่อปีแต่ต้องไม่เกินร้อยละ 15 ต่อปี เบี้ยปรับจึงมีความหมายเฉพาะที่ระบุในข้อสัญญาเท่านั้น มิใช่ค่าเสียหายอย่างอื่นที่โจทก์อาจมีสิทธิเรียกได้กรณีรถยนต์ที่เช่าซื้อสูญหาย ทั้งสัญญาเช่าซื้อไม่มีข้อตกลงให้จำเลยต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายอย่างอื่นนอกจากที่ตกลงในสัญญาเช่าซื้อ จำเลยไม่ต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายกรณีรถยนต์ที่เช่าซื้อสูญหายแก่โจทก์
อ้างอิง คำพิพากษาฎีกาประจำพุทธศักราช 2567 ตอนที่ 1