ขายฝากยอดเงินไม่ตรงตามจริง สัญญาเป็นโมฆะ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 978/2567
ขณะทำสัญญาขายฝากที่ดินพิพาทโจทก์เข้าใจว่าตกลงขายฝากที่ดินพิพาทเป็นเงิน 160,000 บาท ตามจำนวนที่โจทก์ได้รับจากจำเลยที่ 2 มิใช่ 500,000 บาท ตามที่ระบุในสัญญาขายฝาก เป็นกรณีโจทก์สำคัญผิดในเรื่องราคาขายฝาก แม้มิใช่การสำคัญผิดในลักษณะของนิติกรรม หรือตัวบุคคลซึ่งเป็นกรณีแห่งนิติกรรม หรือทรัพย์สินซึ่งเป็นวัตถุแห่งนิติกรรม แต่ราคาที่ตกลงขายฝากย่อมมีความสำคัญมากพอกับตัวทรัพย์ที่เป็นวัตถุแห่งนิติกรรม ถือว่าโจทก์แสดงเจตนาทำนิติกรรมขายฝากโดยสำคัญผิดในสิ่งซึ่งเป็นสาระสำคัญแห่งนิติกรรม สัญญาขายฝากที่ดินพิพาทตกเป็นโมฆะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 156 ไม่มีผลบังคับตามกฎหมาย ศาลต้องเพิกถอนนิติกรรมการจดทะเบียนขายฝากที่ดินพิพาท ส่วนเงินจำนวน 160,000 บาท ที่โจทก์ได้รับจากจำเลยที่ 2 เป็นการรับไว้โดยปราศจากมูลอันจะอ้างกฎหมายได้ โจทก์ต้องคืนให้แก่จำเลยที่ 1 ฐานลาภมิควรได้ตามมาตรา 172 วรรคสอง
แม้จำเลยที่ 1 มิได้ฟ้องแย้งให้โจทก์คืนเงินที่โจทก์ได้รับจากการขายฝากแก่จำเลยที่ 1 แต่โจทก์ไม่อาจอ้างสิทธิใดๆ ที่จะยึดถือเงินนั้นไว้ เนื่องจากสัญญาขายฝากเป็นโมฆะเพราะโจทก์แสดงเจตนาทำนิติกรรมการขายฝากโดยสำคัญผิดในสิ่งซึ่งเป็นสาระสำคัญแห่งนิติกรรม ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 156 ศาลย่อมมีอำนาจพิพากษาให้โจทก์คืนแก่จำเลยที่ 1 ไปในคราวเดียวกัน ไม่ถือว่าเป็นการพิพากษาเกินคำขอ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 142
อ้างอิง คำพิพากษาฎีกาประจำพุทธศักราช 2567 ตอนที่ 1